شفافیت وضعیتی است که در آن اطلاعات و ارتباطات، عملکرد مؤسسات و مقامات و اداره‌های دولتی در زمان مناسب در دسترس عموم و مراجع نظارتی قرار می‌گیرد و مبانی شفافیت نیز به مثابه یک حق تلقی می‌شود و دسترسی به اطلاعات یکی از ارکان حکمرانی خوب است.

قانون انتشار و دسترسی آزاد اطلاعات مصوب سال۸۷، قانون ارتقای سلامت نظام اداری و مقابله با فساد مصوب سال۹۰، قانون پیشگیری از وقوع جرم مصوب سال۹۴ مجمع تشخیص مصلحت نظام، قانون الحاق جمهوری اسلامی به کنوانسیون سازمان ملل متحد در زمینه مبارزه با فساد مصوب سال۸۷، قانون برنامه ششم توسعه مصوب۹۶ و قانون بهبود کسب‌ و کار و رفع موانع تولید ازجمله قوانین داخلی است که ما در حوزه الزام شفافیت داریم.

بسیاری از مفاسد در تاریکی اتفاق می‌افتند و شفافیت یعنی تاباندن نور و باید بدانیم در دنیا بحث شفافیت از حکومت‌ها محدود به بخش دولتی و مدیریتی نیست و بخش‌های خصوصی و شرکت‌ها نیز اطلاعات فعالیت خود را در معرض دید عموم قرار می‌دهند .